Faramarz Soleimani مهتاب کرانشه در شعر کلمه وزن ندارد! وقتی ان پاره ی پروازی را می گوید که به پوست و پشت می برد و به اینه می رسد...دراینه و پروای شکستن ان
اما همین که به شکستن می رسد در می یابد که کلمه وزن ندارد. و کلمه وزن ندارد اورا به ان پاره ی پرواز و پشت و پوست می رساند که باز به ساختار اینه می رسد و پروای شکستن...در مداری کوچک و باگامی بلند. ساده تر که بگویم هم وزن راپرواز می دهد و- هم خودش با ان می پروازد. و چه پرواز برازنده یی به اقلیم شعر و شاعری ی
پست مدرن که با واژه ی پشت هم بدان اشارت دارد .
کلمه وزن ندارد !
کلمه را صدا کن و بینداز روی مرام نامه ی موسیقی و پروازش بده برود پشت مشت هایی که هیچوقت نبوده یی و تا از پوستت بیرون زد یک سایه ی قبراق پشت به حرکت زیرزیرکی ات می نوزادت آرام اگر ببینی و این همه در آینه است شاید که نشکنی اش
اما همین که به شکستن می رسد در می یابد که کلمه وزن ندارد. و کلمه وزن ندارد اورا به ان پاره ی پرواز و پشت و پوست می رساند که باز به ساختار اینه می رسد و پروای شکستن...در مداری کوچک و باگامی بلند. ساده تر که بگویم هم وزن راپرواز می دهد و- هم خودش با ان می پروازد. و چه پرواز برازنده یی به اقلیم شعر و شاعری ی
پست مدرن که با واژه ی پشت هم بدان اشارت دارد .
کلمه وزن ندارد !
کلمه را صدا کن و بینداز روی مرام نامه ی موسیقی و پروازش بده برود پشت مشت هایی که هیچوقت نبوده یی و تا از پوستت بیرون زد یک سایه ی قبراق پشت به حرکت زیرزیرکی ات می نوزادت آرام اگر ببینی و این همه در آینه است شاید که نشکنی اش
for march,the month of woman
ReplyDelete