A*SH*N*A:RIRA ABBASIریراعباسی

A*SH*N*A

ری را عباسیRira bbasi
خرم اباد ١٩٦٣

بازوی چپم مقداری قلب دارد
و سر سوزنی زنی درمن راه می رود
رونده ای که به دیوار می پیچد وُ به دیوار می خزد
ایست می دهم
دیوار
در من سر زمینی پا برجا
ایست
کمی آن طرفتر زنی از دیوار بر می خیزد
بازوی چپم را می گیرد
شاید مقداری زن
از ساتن خاکستری روسریش دیوارهایم را آوار کند .

ری را عباسی

A*SH*N*A:GHODSI GHAZI NUOORقدسی قاضی نور

A*SH*N*A

“!تنهایی، بی تو نبودن نبود
!تنهایی، با خود نبودن بود”

قدسی قاضی نور

١

شادی ام را می شکنی 

که با آن چه بسازی ؟

گیرم زخمی تازه 

میان این همه زخم 

٢

با تو روزها

 یک  خط آبی کوتاه 

بی تو 

یک خط دراز سیاه 

٣

آموختم در انتهای سفر

 هر چه  نزدیک تر به تو 

آسمان آبی تر 

٤

شکستن یک دل 

چقدر توان می خواهد مگر 

که پنداشتی 

آن که قوی بود تو بودی 

A*SH*N*A:KOBRA SAIDI SHAHRZADکبراسعیدی شهرزاد

پیش گفتاری بر شهرزاد
:

آغاز خانه به دوشی 

آن گاه بود که 

بار عشق را 

در میدان رودکی خالی می کرد 

دیدم که شهرزاد دارد می گرید 

شبی از شب ها 

در حیاط  خلوت خانه 

حفاظ حافظ را پس زدم 

شراب شیراز 

چه گرم و شهوت انگیز بود 

و شهرزاد که قصه می گفت 

دیدم هنوز 

به داش اکل آغشته بود
روی مهتابی 

با رقص اشوبگرش 

در میدان رودکی 

شهرزاد هنوز می گریید 

داش آکل 

عطر او را با خود برده بود 

فرامرز سلیمانی 

١٣٦٨

کبرا سعیدی 

:

تلنگری بر آب زدم

سازی که زمین ان را می شنود

آسمان ان را می شنود

تلنگری بر گیجگاه عشق

رعدی سخت در بر می گیرد

پرنده ی مهاجر تنم بال می گشاید و می خواند

زندگی اینگونه است

تلنگری بر دندان کامل ترین انسان

پایان آرامش

و یا آغاز شورش
.